Panie,
panowie i ktokolwiek tu wchodzi, od jakiegoś czasu mamy niezłe statystyki.
Powiedziałem wam, że napiszę tekst o latach ’60 i ’70 XX wieku i oto ten
obiecany tekst. Co prawda lata ’60 i ’70 to generalizacja tego, co będzie tu zawarte,
ale nie chciałem tak od razu zdradzać, o czym mowa ;) A mowa oczywiście o Wietnamie, wojnach o
wolność naszą i waszą i rozwiewaniu mitu (który tyle razy słyszałem, że aż w
niego kiedyś uwierzyłem), że Ameryka mogła tą wojnę wygrać. Dziś będzie o samej
historii, za parę dni napomknę o polityce a potem będzie już tylko kwestia
czysto techniczna… to znaczy z punktu widzenia „wojskowych trepów.” Zapraszam
do zabawy. Ach, przy okazji, tak, ten tekst jest również dostępny w angielskiej wersji językowej.
Zaczynamy
od 1850. Francja obejmuję kontrolę na Indochinami, w skład, których wchodzi
Kambodża, Laos i Wietnam, co zostaje potwierdzone traktatem z Hue podpisanym w
1884, po długich latach pacyfikacji regionu. Do 1930 powstaje wiele organizacji
wyzwoleńczych, które usiłują wypchnąć Francuzów i uzyskać niepodległość, jednak
wiele to nie daje i Francuzi twardo się trzymają.
W 1941 roku sytuacja jest już
diametralnie zmieniona. Indochiny są teraz pod kontrolą Japonii (teoretycznie
nadal jest to ziemia Francji Vichy, ale Francuzi zajmują się teraz tylko
papierkową robotą), która przygotowuje się powoli do ataku na U.S.A., a
Wietnamczycy są bardziej niż kiedykolwiek zdeterminowani by wywalczyć
niepodległość. 19 maja założony zostaje Viet Minh (Liga na rzecz Niepodległości
Wietnamu), który dostaje masowe poparcie ludności cywilnej, i rozpoczyna walkę
z Japończykami i Francuzami. Początkowo dostaje pomoc Komunistycznych Chin w
postaci m.in. karabinów maszynowych, ale już w grudniu 1941 roku Ameryka
zaczyna wysyłać im pieniądze ażeby Viet Minh mógł kontynuować swoją walkę.
Teraz uwaga! To powinno być jasne – przywódca i ojciec założyciel, Ho Chi Minh,
był podejrzewany o bycie komunistą przez Nacjonalistyczne Chiny (które były
wspierane przez U.S.A. przeciwko Komunistycznym Chinom) i wysłany na krótko do
więzienia. Ameryka nie miała jednak problemu by to zignorować. Później będą z
tego problemy…
Rok 1945 przynosi kolejne zmiany
– Japonia się poddaje i opuszcza Indochiny, Francja próbuje przejąć swoją starą
kolonię, Ho Chi Minh ogłasza deklarację niepodległości (wzorował ją na
Amerykańskiej wersji) i ustanawia wolny Wietnam, wysyła on również do U.S.
prośbę o pomoc w walce z okupantem i odwołuje się do wiary, że każde państwo ma
prawo do samostanowienia o sobie. Ameryka odrzuca tą prośbę i wysyła pieniądze
Francji. Ho Chi Minh w odwecie zwraca się o pomoc do ZSRR i Komunistycznych
Chin. Oba kraje odpowiadają z radością i Wietnam staje się komunistyczny.
Amerykanie dopiero teraz zdają sobie sprawę z konsekwencji, ale nadal wierzą w
możliwości Francji (ha ha ha). W 1946, po negocjacjach między Ho Chi Minh a
Francuzami, rozpoczyna się długa wojna. Pierwsza z serii.
W 1949 komuniści zwyciężają wojnę
o Chiny a nacjonaliści zmuszeni są uciec do Tajwanu. Od tej chwili ZSRR i Chiny
bez żadnych przeszkód będą dostarczać broń, zapasy i oficerów szkoleniowych dla
Viet Minh. W 1954 daje to wreszcie pożądane rezultaty i Francuzi przegrywają
pod Dien Bien Phu i rozpoczynają powolny odwrót z Wietnamu. Negocjacje
pokojowe, zaaranżowane przez Amerykę bojącą się rozprzestrzenienia komunizmu,
zakończone zostają 7 maja 1954 roku podzieleniem Wietnamu wzdłuż 17
równoleżnika. Wietnam stał się, zatem drugą Koreą…
Między 1957 a 1959 Północny
Wietnam, komunistyczny, postanowił zdestabilizować sytuację na południu poprzez
sabotaże i morderstwa polityczne. W 1960 utworzona została partyzantka komunistyczna
– Viet Cong (spolszczona nazwa: Wietkong) – i wojna rozpoczęła się na nowo.
Ameryka wspomagała swego sprzymierzeńca środkami finansowymi, ale raczej nie
przygotowywała się do wkroczenia na arenę osobiście. Miało się to zmienić 2 sierpnia
1964, gdy USS Maddox został zaatakowany przez łodzie patrolowe Północnego
Wietnamu. Kongres udzielił prezydentowi Johnsonowi prawa rozpoczęcia działań
wojennych, mimo że nie była to deklaracja wojny, i wkrótce Amerykańskie
oddziały zaczęły lądować w Azji.
Same działania wojenne pokażę w
następnym tekście, teraz zaś skupimy się na końcu wojny – 27 stycznia 1973 roku
został podpisany pokój między Północnym a Południowym Wietnamem zaś Ameryka
rozpoczęła wycofywanie całości swoich oddziałów. W styczniu 1974, jednakże, komuniści
złamali postanowienia pokojowe, rozpoczęli ostatni marsz i rozbili wroga w
kilku ofensywach, o których będzie później. Dość powiedzieć, że 30 kwietnia
1975 roku Armia Północnego Wietnamu wkroczyła do Sajgonu i o godzinie 11:30
podniosła flagę Viet Cong ponad Pałac Niepodległości. Komuniści zwyciężyli…
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz